Mimetherapie bij een perifere aangezichtsverlamming
Wat is een perifere aangezichtsverlamming?
Een perifere aangezichtsverlamming ontstaat door een beschadiging van de perifere aangezichtszenuw. In ongeveer de helft van de gevallen wordt een perifere aangezichtsverlamming veroorzaakt door een Bellse parese (virusinfectie), de andere gevallen ontstaan na een trauma, operatie, herpes infectie of een tumor. Normaal gesproken werken de spieren van de linker en de rechter gezichtshelft min of meer gelijk. Bij een perifere aangezichtsverlamming is de bewegingsmogelijkheid van één gezichtshelft verminderd of helemaal uitgevallen. Ook kunnen na verloop van tijd de spieren in het gezicht op een abnormale manier gaan meebewegen. Deze restverschijnselen ontstaan doordat de aangezichtszenuw niet of slechts gedeeltelijk is hersteld.
Wat doet onze mimetherapeut?
Onze mimetherapeut neemt eerst een anamnese af. De anamnese richt zich op het ontstaan van uw klachten en het verloop van uw aangezichtsverlamming tot nu toe. Vervolgens vindt er onderzoek plaats waarbij gekeken wordt naar uw asymmetrie in rust en tijdens bewegen. Ook kijkt de mimetherapeut naar eventuele ongewilde meebewegingen van andere spieren in uw gezicht.
De behandeling (mimetherapie) start zodra er weer enige beweging van de aangedane kant van uw gezicht zichtbaar is. De behandeling van uw aangezichtsverlamming kan gericht zijn op verschillende aspecten. U leert ontspanningsoefeningen en massageoefeningen toe te passen. Tevens worden er oefeningen gegeven voor het bewegen van uw mond, uw voorhoofd, uw ogen en uw spraak. Wanneer er problemen zijn met het eten en drinken zal ook hier aandacht aan besteed worden. Ook is er aandacht voor het omgaan met uw aangezichtsverlamming.
Het aantal behandelingen is gemiddeld acht met een duur van dertig minuten per behandeling. Daarnaast is het belangrijk dat u thuis actief en regelmatig oefent. De oefeningen die u thuis moet doen, worden tijdens de behandelingen met u doorgenomen. De rol die de mimetherapeut heeft is begeleiden en ondersteunen.
De aangezichtsverlamming, of de restverschijnselen daarvan, verdwijnen niet door de behandeling. U krijgt door het oefenen naar verwachting wel meer controle over uw aangezicht en gezichtsuitdrukkingen. Hierdoor kunt u zich al prettiger gaan voelen en beter met de situatie omgaan.
